سفارش تبلیغ
صبا ویژن

6 راه حل برای ترکیببندی در عکاسی پرتره

هر عکاس پرتره در موقعیت خارج از استودیو، با چالش‌های خاصی مانند توجه به جزئیات مربوط به سوژه مورد نظر، پوز سوژه، نورپردازی و ترکیب‌بندی روبروست. شاید یکی از بزرگترین اشتباهات عکاسان غیر حرفه‌ای در محیط بار،  عدم توجه کافی به صحنه پس زمینه عکس پرتره است. عکاسانی که به اندازه کافی به جزئیات موجود در کادر عکس‌شان دقت نمی‌کنند، نتیجه کارشان عکسهایی خواهد بود که تمرکز کافی بر روی سوژه وجود ندارد. هیچ عروس یا فارغ‌التحصیل دانشکده‌ای بابت عکسی پول نمی‌دهد که در آن یک شاخه درخت به  پشت سرش چسبیده باشد! چنین المان‌های مزاحمی، تمرکز روی سوژه اصلی را به هم می‌زنند و به کیفیت کار عکاس لطمه زیادی وارد می‌کنند. برای یک عکس پرتره که به خوبی پوز داده شده و خیلی زیبا نورپردازی شده، چیزی دردناک‌تر از آن نیست که تنها بخاطر عدم توجه به ترکیب بندی پس زمینه بدرد نخور شود.
پوز و نورپردازی هر دو نقشی مهمی در ایجاد یک پرتره پویا بازی می‌کنند. اما، ترکیب‌بندی پس زمینه یک عامل فراموش شده است که باید برای آن به همان اندازه زمان و تفکر به خرج داد. در این مورد، چند نکته هست که باید هنگام گرفتن یک عکس پرتره عالی مد نظر قرار دهید:

1- کادر را با سوژه خود پر‌ کنید.
سوژه عکس پرتره انسان است، بنابر این از زوم کردن نزدیک روی سوژه نترسید! به یاد داشته باشید که زوم کردن به معنی گرفتن عکس چهره تنها نیست. بلکه می‌توانید خیلی بسته عکس بگیرید، عکس سوژه را در حالی که روی یک چهارپایه نشسته یا به یکدرخت تکیه داده به صورت بسته بگیرید.

2- چشمها را در یک سوم بالای کادر قرار دهید.
این روش طبیعی‌ترین ترکیب‌بندی یک پرتره در کادر است. سعی کنید از این قانون طبیعت کنید، مگر اینکه بخواهید تعمدا بحران را در عکس خود نشان دهید. یک استثنای دیگر این قاعده هنگامی است که سوژه به صورت تمام قد در انتهای یک سوم کادر عکس واقع شده باشد.

3- از کادربندی برای جلب توجه به سوژه استفاده کنید.
به جای حذف محیط پیرامون سوژه از کادر از آن استفاده کنید! درها، منحنی‌های سقف، پنجره ها و ... راه‌ حلهای خلاقانه‌ای هستند که امکان ایجاد حداکثر تمرکز بر روی سوژه و ایجاد بیشترین جذابیت را درعکس فراهم می کنند.

4- بافت ایجاد کنید.
باز هم تاکید می‌کنم، اگر نمی‌توانید یک پس زمینه مزاحم را حذف کنید ، سعی کنید از آن بهره ببرید. با دور کردن سوژه از پس زمینه و عکاسی در حالت اولویت دیافراگم (F4.0)، می‌توانید عمق میدان کو تاهی ایجاد کرده تا پس زمینه را مات کرده و یک بافت هنرمندانه ایجاد کنید. با این روش، بدون اینکه مجبور باشید تمام جذابیت های خلاقانه عکس را حذف کنید،  سوژه شما از پس زمینه جدا می‌شود.

5- از خطوط استفاده کنید.
دیوارهای آجر چین یک پس‌زمینه عالی برای پرتره است! خطوط جذابیت خلاقانه‌ای را به عکس می‌دهند، اما در عین حال توجه بیشتری را به سوژه شما معطوف می‌کنند. در خاطر داشته باشید که خطوطی که در یک عکس پرتره استفاده می‌شود وقتی قویترین حالت را دارد که از خارج از کادر به درون بیاید و به سوژه برسد.


6- زاوایای عکاسی خود را تغییر دهید.

بعضی وقتها حذف یک المان مزاحم از کادر به سادگی تغییر موقعیت دوربین به نقطه دیگری است. برای استفاده بهینه از پرسپکتیو، سعی کنید زاویه دوربین نسبت به سوژه را تغییر ددهید. اغلب با کمی تغییر به راست یا چپ یا کمی بالاتر یا پایین‌تر بردن دوربین، می‌توان یک المان مزاحم در کادر مانند یک شاخه درخت یا تیر چراغ برق را کاملا حذف کرد.
اگر بر روی جزئیات پس زمینه تصویرتان دقت داشته باشید، عکسهای پرتره شما مورد توجه واقع خواهد شد. سوژه خود را در فضای خارجی عکاسی کنید و توجه کافی به ترکیب بندی پرتره داشته باشید. حتما موفق خواهید شد.

http://www.sayanlab.ir


چگونه بهتر عکاسی کنیم؟

آیا تا به حال دوربینی را خریداری کرده اید که نتوانسته باشید از آن درست و حسابی کار بکشید و فکر کرده باشید که دوربین دارای عیب و ایراد است و باید آن را عوض کنید ؟ مثلا در نور زیاد تصویر محو ( نور خورده ) و در تاریکی تصویر تیره شود ؟ و یا حین حرکت عکس گرفته اید و تصویرتان هاله دار شده باشد ؟ و مشکلات دیگری که شاید از ضعف دوربین نبوده و فقط شما باید کمی حوصله به خرج داده و با چگونگی استفاده بهینه از آن آشنا می شده اید. چرا که تنظیمات متفاوت دوربین نتایج گوناگونی را در پی دارد . حتی گذاشتن دوربین در وضعیت اتوماتیک نیز گاهی چاره ساز نیست و در مواقع زیادی شما مجبور می شوید سیستم گشودگی دوربین تان را چندین بار باز و بسته کنید تا بهترین نتیجه را بگیرید و این موضوع در مورد دوربین های دیجیتالی با طیف گسترده تنظیمات اضافی آنها نیز صدق می کند.

برای اینکه بتوانید بهترین تصمیم را در مورد تنظیمات بگیرید باید در مورد تاثیرات آن روی عکس اطلاع داشته باشید تصور کنید میزان سفیدی عکس را اگر به صورت دستی تنظیم کنید ، نتایج بهتری از حالت اتوماتیک داشته باشد . اما آیا این موضوع همیشه صحیح است و چقدر تفاوت ایجاد خواهد کرد؟ و از آنجایی که همه تصور می کنند افزایش ISO باعث افزایش اختلال و کاهش وضوح تصویر می شود ،می دانید میزان تفاوت چقدر است ؟اگر اطلاعات شما در این موارد کم است ، چگونه می توانید تصمیم بگیرید برای گرفتن عکس بهتر در حالتی خاص ، باید سرعت شاتر را زیاد کنید که البته شایدکیفیت عکس را پایین هم بیاورید ؟ تست کردن دوربین سخت نیست و نتایج به دست آمده احتمالا باعث تعجب خواهد شد . از این طریق می توانید از دو روش خاص ، بهترین نتایج را از دوربینتان بگیرید . اول اینکه از به هم ریختگی رنگ ها که می تواند باعث کاهش کیفیت عکس شود ، جلوگیری کند و دوم می توانید را های به دست آوردن کیفیت بهتر عکس را کشف کنید .

تست های ذکر شده در زیر تا حدودی راه گشای شما خواهند بود و شما می توانید با کمی حوصله ، با هر دوربینی که در دست دارید نتایج خیلی خوبی را به دست آورید.

? گشودگی

اگر تا به حال در وضعیت های نوری متفاوت عکاسی کرده باشید ، با این معضل رو به رو بوده اید اما کمی آشنایی با ساختمان دیافراگم و به کار بردن تکنیک های زیر راهگشای شما خواهد بود.

به دست آوردن گشودگی مناسب ، کار ساده ای نیست . حتی با وجود سیستم های نور سنج امروزی که میزان پیچیدگی و هوشمندی حیرت آوری دارند ، همچنان موفقیت هایی پیش می آید که حتی هوشمندترین سیستم های اندازه گیری نیز اشتباه می کنند ما در اینجا 3 نمونه کلاسیک را انتخاب کردیم : عکس هایی که بیرون در محیطی روشن و یا با آسمان ابری گرفته شده عکس های که از سوژه هایی گرفته می شود که پشتشان نور زیادی می تابد و عکس هایی که از اشیا سفید یا با رنگ های روشن گرفته می شود تا چه حد دوربین تان می تواند عکس های خوبی از این سه موقعیت بگیرد؟

آیا استفاده از الگوهای اندازه گیری متفاوت (sport lock و Multi pattern و Center Weighted تفاوتی ایجاد می کند ؟ یا آیا احتیاجی هست خودتان کنترل آن را در دست گرفته و از قابلیت قفل کردن گشودگی استفاده کنید ؟ پس جبران EV چه می شود ؟

چه موقع باید آن را به کار ببرید و تا چه حد ؟ مسائل بسیاری وجود دارد، اما نتایجی که به دست آوردیم و برایتان توضیح خواهیم داد ، نقطه شروع خوب و کارآمدی به حساب می آید.

? هوای ابری

? Multi pattern

گرفتن عکس در محیط بیرون ، که آسمان نیز بخشی از تصویر است ، همیشه مشکل ساز بوده ، مخصوصا در هواهای ابری که آسمان خیلی روشن تر از دیگر نقاط تصویر است . آیا سیستم اندازه گیری multi pattern دوربینمان می تواند ناحیه روشن آسمان را تشخیص داده و گشودگی را مطابق با آن تنظیم کند ؟به زبانی ، نه. در این عکس ، گشودگی کمتر از حد متناسب است .

? Center Welghted

اگر سیستم اندازه گیری multi pattern نتواند از پس آن برآید ، سیستم اندازه گیری Center Weighted چه شانسی می تواند داشته باشد؟

در این جا دوربین ، نور را در تمامی صحنه پخش کرده ، ولی لنز روی بخش مرکزی تاکید دارد . اگر شانس با ما باشد ، اینجا جایی است که سوژه اصلی عکس قرار دارد در نتیجه ، نتیجه به دست آمده خیلی بدتر از سیستم اندازه گیری multi pattern نیست.

? Spotlock

شک داریم نتایجی که شما به دست می آورید خیلی با نتایجی که ما به دست آوردیم ،متفاوت باشد تنها راه حل قابل اعتماد (طبق تجربه ما )استفاده از سیستم اندازه گیری spot (اصطلاح اندازه گیری pantial در دوربین های کانن) است ، دوربینتان را روی سوژه مورد نظرتان تنظیم کرده ، سپس دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا فرایند خوانش را قفل کند ، تغییر فریم دهید و عکس بگیرید.

? تابش از پشت سوژه

? Multi pattern

سیستم های اندازه گیری Multi pattern برای به کاربردن در مورد سوژه های سخت مثل تابش نور شدید در پیش زمینه ، طراحی شده اند . آیا دوربین، گشودگی را افزایش می دهد تا نور بیشتری به سطح سمت دوربین سوژه تاییده شود و یا اینکه به صورت یک دست باقی خواهد ماند ؟ نتیجه نسبتا خوب است و تعادل خوبی بین جزئیات سوژه و نور پیش زمینه وجود دارد.

? Center Welghted

? سیستم اندازه گیری center Weighted چطور؟

آیا موثر خواهد بود ؟ نه این بار . نور کلی پیش زمینه ، گشودگی متوسطی با طیف رنگی خوبی ایجاد می کند اما جزئیات خیلی کمی از سوژه مشخص است ، به عکس اگر یک عکس پرتره بود ، صورت سوژه مان خیلی تاریک می شود.

Spotlook قابلیت اندازه گیری spot (اندازه گیری partial در 300D ): دوربین را روی گوشه سوژه که به سمت تان است و یا روی جسمی با نور مشابه تنظیم کنید ، گشودگی را قفل کرده ، تغییر فریم دهید و عکس بگیرید . این روش به خوبی جواب می دهد ، ولی حواستان باشد جسمی با تن متوسط برای خوانش اندازه گیری تان انتخاب کنید ، نه جسمی که خودش ذاتا روشن یا تاریک است.

? تئاتر تاریک و روشن

? Multi pattern

در سوژه های با تئاتر تاریک یا روشن ، سیستم اندازه گیری Multi pattern خیلی نمی تواند کمک کند ، چرا که دوربین نمی تواند یک سوژه را شناسایی کرده و بفهمد باید به چه شکل به نظر برسد . بهترین کاری که می تواند انجام دهد این است که گشودگی را انتخاب کند که سوژه را با میزان متوسط طوسی نمایش دهد . نتیجه آن است که برف ، کاغذ، زغال و گربه های سیاه همه شان را باتناژ متوسطی از طوسی نمایش می دهد.

? Center Weighted

در اینجا باید به EV متوسل شوید . برای اشیاءروشن باید گشودگی را افزایش داده و برای اشیاء تاریک کاهش ، چرا که باید دوربین ، آنها را با تناژی متناسب نمایش دهد . میزان جبرانی متفاوت خواهد بود و میزان کردن آن نیاز به تجربه دارد . ما در اینجا از +0.7 برای EV استفاده کردیم ، اما کافی و مناسب نبود .

? Spotlock

با افزایش EV به +1.3EV می توانید سفیدی مناسبی برای سوژه تان ایجاد کرده و به علاوه جزئیات شی مشخص شده را نیز حفظ کنید . اصولا خیلی معمول نیست که میزان EV را برای اشیاء تاریک استفاده کنند ، ولی عموما مجبور می شوید گشودگی را تا 1EV کاهش دهید.معمولا خیلی لازم نیست پایین تر از این حد بروید ، چرا که در این صورت ، عکس تان به صورت غیر طبیعی تاریک به نظر خواهد رسید.

? عملکرد لنز

عکاسان با تجربه می دانند کیفیت لنز نقش بسیار مهمی در کیفیت عکسی که دوربین تولید می کند ، دارد . احتمالا آنها این مسئله را نیز می دانند که کیفیت تصویر ، با روزنه های کوچکتر ، بهتر می شود این به آن دلیل است که روزنه های کوچکتر لنز عیب اپتیکال که نتیجه تلفیق اجتناب ناپذیر در طراحی لنز است را بر طرف کرده و یا کاملا خنثی می کنند.

اما این مسئله چقدر در زمینه دوربین های دیجیتالی صدق می کند ؟ در اینجا ، رابطه سنسور بسیار پیچیده تر است و استفاده از سنسور های کوچک در دوربین های فشرده ، نمادی از نسل جدیدی از لنزهای بسیار کوچک است . ما دوربین EOS 300D مان را در 3 حالت متفاوت روزنه لنز با سوژ های که می تواند نشانگر وضوح ، سایه دار کردن گوشه ها ، در هم ریختگی رنگ ها (حاشیه دار شدن ) است امتحان کردیم ، می توانید این تست ها را روی دوربینتان انجام دهید تا بتوانید روزنه لنزتان را به درستی تنظیم کنید.

? روزنهF4

ما مجموعه ای از 3عکس را با زومmm 18 55 کیت زوم با استفاده از دوربین کانن EOS 300D انجام دادیم . اولین عکس با ماکزیمم روزنه F4 که در عرف عکاسی این میزان ، بدترین حالت عملکرد را به همراه دارد ، انجام شد.اگر به عکس دقت کنید ، در گوشه های فریم جزئیات عکس به طور قابل توجهی محو شده است ، اما در قسمت میانی ، هیچ تفاوتی بین آن و دیگر حالت ها مشاهده نمی شود . اطراف عکس کمی سایه دار شده است و در اطراف شاخه ها نیز کمی هاله آبی رنگ دیده می شود .

? روزنهF8

در عکسی که با روزنه F8 گرفته شده بهبود بیشتری حاصل شده است .

با اینکه قسمت وسط فریم هیچ تفاوتی با عکس اول ندارد ، ولی گوشه های آن خیلی بهتر است در این حالت در گوشه ها ی تصویر هیچ سایه ای دیده نمی شود ، بنایراین با کمی صبر کردن می توانید تناژ عکس را در تمام تصویر افزایش دهید . در این حالت همچنان کمی سایه های آبی در اطراف شاخه ها در گوشه های تصویر دیده می شود ، که البته می تواند دلیل بازتاب لنز (در هم ریختگی رنگ ها ) یا ضعف سنسور باشد که سوژه های مشخص روشن ، روی پیکسل های تاریک تر اطرافشان اثر می گذارد.

? روزنهF16

اکثر اعتقاد دارند با روزنه F16 ، لنز ها مشکل " تاثیر انکسار" پیدا می کنند . روزنه های کوچک تر ، میزان نوری که در اطراف گوشه های دیافراگم ها لنز تفکیک می شوند را افزایش می دهند . این مسئله باعت تنزیل کیفیت عکس و محو شدن آن می شود . با این وجود در حالت F16 لنز کانن ما، بهترین حالت عملکرد را ارائه داد . وضوح وسط و گوشه های تصویر ، همانند حالت F8 بود ، اما سایه های رنگی اطراف فریم خیلی کاهش پیدا کرد . شما می توانید چنین آزمایشهایی را روی دوربین های فشرده نیز انجام دهید ، اما بهترین میزان روزنه معمولا همان حدود F8 است.

http://www.sayanlab.ir


عکاسی ماکرو

در عکاسی ماکروی واقعی باید فاصله بین لنز تا صفحه تصویر از فاصله لنز تا سوژه بیشتر باشد. در دوربین های فیلمی عکاسی ماکرو نیاز به مبدل های ماکرو یا حلقه های لنز ماکرو دارد. لنز های ویژه ماکرو معمولا گرانتر از سایر لنزها هستند و مخصوصا برای نزدیک شدن زیاد به سوژه و جلوگیری از تغییر شکل تصویر طراحی شده اند. بعضی از لنزهای تله فتو نیز دارای قابلیت ماکرو می باشند که با ترکیب اپتیکی ویژه ای که دارند می توانند در شرایط بسیار نزدیک به سوژه نیز روی آن فوکوس نمایند.
یکی از مزایای دوربین های دیجیتال این است که بیشتر آنها قادر به عکاسی ماکرو با کیفیت خوب می باشند. در بعضی از انواع این دوربین ها تا حد بسیار زیادی می توانند به سوژه نزدیک شوند، ولی در بعضی دوربین های دیگر از زوم برای پر کردن کادر و بزرگ کردن سوژه استفاه می شود. بطور کلی در عکاسی ماکرو، سرعت شاتر بسیار پایین است و استفاده از یک پایه محکم برای عکاسی ایده بسیار خوبی است. بعلاوه عکس گرفتن با استفاه از تایمر دوربین از لرزیدن دوربین و خراب شدن عکس جلوگیری می شود.
نماهای بسیار نزدیک معمولا بسیار جالب و نیز مفید می باشد. در عکاسی ماکرو جزئیاتی از شیئ دیده می شود که با چشم معمولی نمی توان دید.
یک تمبر ژاپنی با دید کاربردی تر عکاسی ماکرو برای ثبت تصویر اشیاء ارزشمندی نظیر سکهها، جواهرات یا تمبرها بکار میرود. دیگر استفاده عکاسی ماکرو در صنعت است که برای بازرسی و کنترل کیفیت از آن استفاده میشود، همچنین صنعت بیمه برای ثبت تصویر اجزاء ارزشمند دستگاهها از این تکنیک استفاه می کنند. بطور کلی نمای درشت و نزدیک اشیاء میتواند کاربردهای بسیار متنوعی داشته باشد. همانطور که قبلا ذکر شد تصویر نمای نزدیک یک شیء معادل نگاه کردن به آن شیء با ذره بین است. جزئیاتی که بطور معمول قابل دیدن نیستند ناگهان بیرون می زنند و زیباییها یا زشتیهای نهفته جسم به چشم میآیند. برای مثال گلها برای این عکاسی سوژه بسیار جالبی میباشند. دو چالش مهم در عکاسی ماکرو عبارتند از: باریکی عمق میدان بخاطر نزدیکی زیاد لنز به سوژه و دیگر سختی نورپردازی جسم بگونهای که روی آن سایه نیفتد. در ادامه بحث به این دو موضوع میپردازیم.
? عمق میدان
همانطور که میدانید عمق میدان به محدوده درست فوکوس شده تصویر گفته می شود. عمق میدان بیشتر تحت تاثیر دیافراگم لنز میباشد. دیافراگم کوچک (عدد f بزرگتر) عمق میدان بزرگتری از دیافراگم بزرگ (عدد f کوچکتر) دارد. با دوربینهای جمع و جور که امکان تعویض لنز وجود ندارد ترکیب دوربین و لنز در تعیین میزان حداقل نزدیکی به سوژه مهم میباشد. بعلاوه بیشر دوربین های کوچک امکان انتخاب دیافراگم را به استفاده کننده نمیدهند. بنابر این اگر سوژه بخوبی روشن نشده باشد احتمالا دوربین دیافراگمی باز را انتخاب نموده و عمق میدان را کاهش خواهد داد. در بسیاری از حالات ناحیه شارپ تصویر از چند میلیمتر تا تقریبا 10 سانتیمتر خواهد بود.
خط قرمز ناحیه کانونی تصویر و نوار سبز محدوده فوکوس (عمق میدان) را نشان می دهد.
مساله کوچکی عمق میدان ایجاب می کند که سوژه و دوربین حتما موازی هم باشند. (عکس بالا) با اطمینان از موازی بودن سوژه و دوربین تا حد ممکن می توان مطمئن شد که عمق میدان در تصویر یکنواخت باقی میماند.
با لنزهایی که معمولا در دوربینهای کوچک استفاده میشوند، ایجاد اعوجاج در نماهای نزدیک موضوعی مهم میباشد. تغییرات ایجاد شده توسط لنز مانند انحنای گوشهها به درون و برآمدگی میانی تصویر از مشکلات معمول میباشند. اگر تغییر شکلی در عکسهای ماکرو دوربینتان دیدید نشانه وجود نقص در دوربینتان نیست، بلکه به معنی این است که این لنز برای عکاسی ماکرو طراحی نشده است. برای پنهان کردن مشکل از خطهای واضح صاف افقی و عمودی در ترکیب بندی عکستان پرهیز نمایید و یا از تغییر شکلهای نرم افزاری برای تصحیح عکس استفاده نمایید. عکاسی ماکرو و نماهای بسیار نزدیک معمولا باعث تغییر شکلهای پرسپکتیو شبیه لنزهای واید میشود. استفاده از این خاصیت برای ایجاد حالات خاص در عکس ترفند خوبی است.
قطعات کوچک مقوای سفید و یک آینه برای روشن کردن سوژه مورد استفاده قرار گرفتهاند. دوربین با استفاده از سه پایه ثابت شده است.
? نورپردازی
چالش دوم درعکاسی ماکرو برای عکاس ایجاد نورپردازی مناسب برای سوژه است. این کار بخصوص هنگامی که دوربین به سوژه بسیار نزدیک باشد خیلی مشکل است. معمولا از فلاش نمی توان بطور موثری استفاده کرد، چون یا باعث تغییر رنگ عکس میشود و یا به احتمال زیاد باعث زیاد شدن بیش از حد نور بخاطر نزدیکی زیاد به سوژه میشود. در چنین حالاتی بهترین کار این است که فلاش را خاموش کرده و زحمت تهیه منبع نور مناسبی را بخود بدهید!
در هوای آزاد از نور خورشید و چند تکه آینه کوچک به عنوان منعکس کننده می توان برای حذف سایههای ناخواسته استفاده نمود. در محل سربسته نیز می توان با استفاده از لامپهای معمولی و بازتابندههای ساده به نتایج خوبی رسید. توجه کافی داشته باشید که ممکن است بخاطر حذف زردی نورهای تنگستن مجبور باشید تصحیح رنگ و تراز سفیدی مناسبی را در تصویر ایجاد نمایید. اگر آینه در دسترس نباشد یک تکه مقوای سفید نیز خوب است و نور را بطور مات بر روی سوژه بازمیتاباند. راه دیگر این است که یک مقوا را با فویلهای آلومینیومی بپوشانید تا بازتابندگی آن را بالاتر ببرید. اگر لازم بود میتوان برای توزیع یکنواخت تر نور روی سوژه از بازتابنده های بیشتری استفاده نمود.
این گل با استفاده از نور طبیعی روشن شده است. با مقواهای سفید نور پخش شده و سایههای تند حذف می شود. اگردوربین شما لنز زوم دارد شما مجبور نیستید دوربین را زیاد به سوژه نزدیک نمایید . این امکان بخصوص در زمانی که امکان نورپردازی درست تصویر وجود ندارد بسیار مفید است و زوم اپتیکال به شما اجازه می دهد تا دوربین را عقب ببرید و سوژه را براحتی نور پردازی نمایید و هنوز هم یک عکس تمام کادر داشته باشید. هنگامی که از زوم برای نزدیک کردن عکس استفاده می کنید استفاده از سه پایه و یا هر وسیله دیگر برای حذف لرزشهای دست یادتان نرود. دوربین دیجیتال یکی از بهترین راههای گرفتن عکسهای ماکرو است. بعضی دوربین ها می توانند در حد یکی دو سانتیمتر به سوزه نزدیک شوند. دیده شدن بلافاصله نتیجه کار در دوربین های دیجیتال امکان تصحیح اشتباهات احتمالی را ایجاد می نماید. باز هم بدانید، تجربه بهترین راهنما است، پس دوربینها بدست، پیش بسوی استفاده از تمام تواناییهای ابزاری که در دست دارید!

http://www.sayanlab.ir


ساخت یک استودیوی عکاسی در خانه

آیا استودیو رویایی شما برای عکاسی یک ساختمان لوکس با نورهای طبیعی که از پنجره داخل می شود و پرده های پشت زمینه ای با رنگ ها و طرح های مختلف و تعداد زیادی تجهیزات نوری است؟ اگر سرمایه زیادی داشته باشید می توانید این کار را انجام دهید اما احتیاجی به این کارها برای ساخت یک استودیوی عکاسی نیست. شما می توانید به راحتی یک استودیوی خانگی برای خانواده و دوستان و حتی برای مشتریان خود بسازید. برای شروع این مقاله را بخوانید.

پشت زمینه
پشت زمینه می تواند یک دیوار سفید یا یک صفحه نقاشی شده برای پشت زمینه باشد پارچه های بزرگ که بتوان روی آنها با spray نقاشی کرد (بهتر است رنگ را از خود عبور ندهند) برای این کار مناسب هستند به این روش می تولانید پشت زمینه هایی با رنگهای مختلف بوجود بیاوردید و پول کمی خرج کنید.

پایه برای پشت زمینه
برای این منظور می توانید از پایه ثابت یا متحرک استفاده کنید. شما می توانید با استفاده از میخ پشت زمینه را به دیوار ثابت نگه دارید یا از کاغذهایی که قابلیت پیچیدن دارند استفاده کنیدتا به راحتی یک پشت زمینه را جمع و دیگری را سوار کنید.
پایه های عمودی با نگه دارنده های افقی می توانند به شما کمک کنند تا دامنه حرکت خود را به خوبی اضافه کنید. شما می توانید روی آنها چراغهای اضافی نصب کنید حتی می توانید این پایه ها را با لوله های PVC با قطر 1 تا 1/2 اینچ بسازید فقط چند زانو و چند سه راهی لازم دارید.

نور
نور هیجان انگیزترین قسمت و مؤثرترین قسمت از ساخت یک استودیو خانگی است. هدف از نورپردازی کنترل نور است. نه تولید نور های زیاد و درخشنده. یک راه کنترل نورهای ناخواسته است. هر پنجره ای نزدیکی ناحیه عکاسی شما می تواند سبب ایجاد درخشندگی های ناخواسته شود و یا ممکن است نور شما را تکمیل نماید. در صورتیکه نور پنجره ها مزاحم باشد می توانید با استفاده از پرده های تیره رنگ پنجره ها را مسدود نمایید. به طوریکه هیچ نوری از پنجره ها داخل اتاق نشود.
سعی کنید تمام چراغهای پرنور که روی سقف اتاق وجود دارند خاموش کنید. و از یک صفحه پخش نور استفاده کنید این صفحات به شما کمک می کنند که از شدت نور در یک ناحیه خاص کم کنید و نور رادر ناحیه بزرگتر بگسترانید و همینطور به اصطلاح از حرارت نور بکاهید.

تنظیمات استودیو
وقتی استودیو شما حاضر شد شما احتیاج به فضایی در حدود 2 متر بین موضوع عکاسی و پشت زمینه دارید تا از سایه های ناخواسته جلوگیری کنید. اگر چنین فضایی در اختیار ندارید سعی کنید نور خود را در ارتفاع بیشتری قرار دهید.
اکنون تقریباً همه چیز حاضر است شروع به عکاسی کنید اما از خلاقیت خود استفاده کنید و تجارب جدید را به امتحان کنید و نتایج آنها را بررسی کنید. هر روز به تجربه شما افزوده خواهد شد و عکس های زیبا تری خلق خواهید کرد.

http://www.sayanlab.ir


فیلتر های عکاسی

مدتهاست که عکاسان حرفه ای از فیلتر های عکاسی استفاده می کنند. آنها برای ایجاد چلوه های ویژه و یا افزودن کنتراست بعضی از رنگها این فیلتر ها را به کار می برند. از فیلتر ها برای تنظیم کردن white balance هم استفاده می شود.
برای مثال فرض کنید یک فیلم برای دمای رنگ متناسب با نور یک روز آفتابی ساخته شده است. وقتی در داخل اتاق با این فیلم ها عکس می گیرید، رنگ تصویر تمایل به زردی دارد. که این اثر نور لامپ است. و برای جبران آن باید از یک فیلتر مناسب استفاده کنید. تا نور مناسب داشته باشید.
برتری بزرگ دوربین های دیجیتال این است که شما می توانید white balance را بدون استفاده از فیلتر تنظیم کنید.
حتی پس از انتقال عکس به کامپیوتر شخصی خود می توانید با استفاده از نرم افزار های مختلف ویرایش تصویر جلوه های مختلفی به عکس خود بیفزایید. در گذشته این کار با فیلتر های عکاسی انجام می گرفت. با استفاده از کمی خلاقیت و نرم افزار های موجود می توانید جلوه هایی که می خواهید خلق کنید.

تنها فیلتری که یک دوربین دیجیتال لازم دارد فیلتر پلارایز است.
فیلتر های پلارایز دو نوع هستند:
* فیلتر پلارایز خطی
* فیلتر پلارایز حلقوی ( دایره ای )

هر دو نوع فیلتر یک اثر را دارند ولی فیلترهای حلقوی گرانتر هستند. برای دوربین های دیجیتال می توان از هر دو نوع آن استفاده کرد.
فیلتر پلارایز رنگ آسمان را آبی ژرف نشان میدهد، انعکاس نور را از شیشه ها و آب به حداقل می رساند و درخشندگی زیاد اجسام غیر فلزی را کاهش می دهد. و می تواند برای صحنه های عکاسی با درخشندگی زیاد برای کاهش نور ورودی به داخل لنز موثر باشد.

فیلترهای ND و پولاریزه

هدف یک فیلتر تعدیل نور به کار رفته شده برای اکسپوز فیلم به طور گزینشی است. فیلترها توسط تمام عکاسان حرفه ای استفاده می شود. فیلترها وسایل ضروری برای کنترل گوناگونی در منابع نوری هستند. دامنه استفاده از فیلترها بستگی فراوانی به موقعیت هایی دارد که عکاس برای به تصویر کشیدن موقعیت در آن قرار می گیرد.

استودیو
در داخل استودیو عکاسان امکان ایجاد تصاویری با کیفیت یکنواخت با استفاده از فیلترها را دارند. عکاس باید کاملا مطمئن شود که نوع فیلم یا white balance سنسور تصویری با دقت با منبع نور به کار رفته شده مطابقت داشته باشد. عکاسان استودیویی حق انتخاب برای جایگزینی فیلتر در جلوی منابع نوری مختلف، لنز دوربین یا قرار دادن فیلتر بین لنز و صفحه تصویر را دارند. اگر عکاس با ترکیبی از نورها کار می کند به طور ایده آل باید نور را در منبع فیلتر گذاری کند. هر فیلتری که بر روی لنز بسته می شود، باید کیفیتی بالا داشته باشد و ترجیحا از جنس شیشه باشد.

مکان های خارجی
در مکان های خارجی که نور محیط منبع نور اصلی است یا حذف آن از محیط امکان پذیر نیست، نیاز حمل و کاربرد دامنه گسترده ای از فیلترها افزایش می یابد. برای انتخاب و خرید فیلترها عکاس باید اندازه دهانه جلوی لنزی که می خواهد استفاده کند را بداند. اندازه فیلترها برای فاصله کانونی ثابت،wide angel و لنزهای استاندارد در دوربین های 35 میلی متری معمولا بین 48 تا 55 میلی متر است. دوربین های قطع متوسط، تله فوتو و لنزهای زوم امکان دارد اندازه بزرگتری داشته باشند.

فیلترهای :Neutral Density
با پیشرفت سریع سازندگان بزرگ در جهت ساختن لنزهای سریع با ماکزیمم دیافراگم بالا به نظر می رسد تولید فیلترهایی برای کاهش میزان نوری که به فیلم یا سنسور تصویر می رسد لازم باشد. این فیلترها با چگالی های مختلف در دسترس هستند. اگر تنها یک فیلتر ND دارید، اطمینان حاصل کنید که در نهایت 2 stop (چهار برابر) نور را کمتر به فیلم یا سنسور می رساند.

فیلترهای ND به دو دلیل استفاده می شوند:
- کاهش عمق میدان
- افزایش تناوب اکسپوژر

کاهش عمق میدان:
در مواقعی که نور محیط زیاد باشد، داشتن عمق میدان کم در محیط خارجی امکان پذیر نیست. اگر عکاسی فیلمی با حساسیت 100 داشته باشد و در زیر نور مستقیم خورشید کار کند، دیافراگمی در حدود f/5.6 یا f/8 و سرعت شاتری برابر با 1000/1 یا 500/1 خواهد داشت. این دیافراگم ممکن است به حد لازم برای در بر گرفتن موضوع کافی نباشد. اگر دیافراگم افزایش پیدا کند در این صورت احتمال اکسپوز بیش از حد نرمال خواهیم داشت. این مشکل می تواند با استفاده از فیلمی با حساسیت کمتر یا تنظیم سنسور دیجیتالی بر روی حساسیت پایین تر، داشتن دوربینی مدرن با شاتر کانونی که سرعت شاتر بیشتر از 1000/1 دارد و یا استفاده از فیلتر ND مناسب برطرف شود.

افزایش تناوب اکسپوژر:
اگر در محیط خارجی نور محیط زیاد باشد داشتن اکسپوزی با زمان طولانی همیشه امکان پذیر نخواهد بود. اگر عکاس فیلم یا سنسور تصویری با حساسیت 100 استفاده و در زیر نور مستقیم خورشید کار می کند، ممکن است تنها قادر به انتخاب سرعت شاتری در حدود 60/1 یا 30/1 به عنوان کم ترین سرعت شاتر باشد. این سرعت شاتر به اندازه کافی برای ایجاد حالت محو شدگی و کشیدگی تصویر مناسب نیست. مشکل می تواند توسط فیلمی با سرعت شاتر پایین تر، لنزی با مینیمم دیافراگم کم تر از f/32 و یا یک فیلتر ND مناسب برطرف شود.

فیلترهای پولاریزه:
نور پولاریزه نوری است بازتابی از سطوح براق( غیر متالیک) و قسمتی از آسمان آبی. فیلتر پولاریزه می تواند این نور قطبی شده را کاهش دهد و اثر آن از داخل دوربین قابل مشاهده است.
فیلتر پولاریزه فیلتر مفیدی برای عکاسی محسوب می شود، رنگ آن خاکستری و دادای دو حلقه است که اجازه می دهد تا فیلتر هنگام اتصال به لنز دوربین گردش داشته باشد.

فیلترهای پولاریزه به دلایل زیر استفاده می شوند:
- کاهش یا حذف بازتاب از سطوح
- تیره کردن آسمان در زاویه 90 درجه با خورشید
- افزایش غنای رنگ (saturation)

مشکلات موجود:
فیلتر زمانی که نیازی به آن نیست باید برداشته شود که در غیر اینصورت عکاس -2 stop نور را از دست می دهد و توانایی اش برای دستیابی به فوکوس کلی کاهش می یابد.

وقتی فیلتر پولاریزه با لنز واید استفاده می شود هر فیلتر دیگری باید از روی لنز برداشته شود. وجود فیلتر در این حالت باعث تونل دید یا تصویری با گوشه های قیچی شده خواهد شد. عکاسی از مناظر وقتی خورشید در پایین آسمان قرار دارد، درجه بندی غیر طبیعی نور و رنگ را خواهد داشت. دامنه ای از آسمان آبی تیره در یک طرف کادر تا آسمان آبی روشن در طرف دیگر.

فیلترهای افکتیو:
فیلترهای افکتیو گوناگونی برای کار با دوربین ها وجود دارد. این فیلترها بیشتر فریب و دوز و کلک هستند و توسط عکاسان حرفه ای به طور جدی کنار گذاشته شده اند. همانند فیلتر ستاره ای و فیلتر نوسان رنگ.
احتمالا بیشترین فیلتری که از این گروه استفاده می شود فیلتر soft-focus یا نرم کننده است. این فیلتر بیشتر برای کار در عکاسی پرتره، جایی که عکاس می خواهد پرتره تخت داشته باشد ولی فرد چهره خوبی ندارد مفید است.

http://www.sayanlab.ir